Przeciążenie informacjami – moment, który zmienił wszystko

Zaczęło się niewinnie. Kiedyś, jeszcze w młodości, spędzałem godziny na bieganiu po lesie, czytaniu książek i rozmowach z przyjaciółmi. Dziś, gdy sięgam po telefon, czuję się jakbym został wrzucony w wir cyfrowego chaosu. Zgadza się? Pewnie tak, bo coraz więcej z nas żyje w świecie, w którym od rana do wieczora jesteśmy bombardowani powiadomieniami, wiadomościami, obrazkami i filmami. To, co kiedyś było przyjemnością, teraz zamieniło się w codzienny wyścig z czasem, w którym trudno odróżnić, co jest ważne, a co tylko kolejnym impulsem do sprawdzenia telefonu.

Pracując z ludźmi i obserwując ich reakcje, coraz częściej słyszę o uczuciu zagubienia i frustracji. Czuję to na własnej skórze. Kiedyś, jeszcze przed erą smartfonów, świat był prostszy. Nie było wiecznego pędu, FOMO, czyli strachu przed tym, że coś nas ominie. Teraz, z każdym nowym powiadomieniem, czujemy, jak nasz mózg zostaje poddany kolejnemu testowi. I choć technologia daje nam wiele możliwości, to czy nie zaczynamy odczuwać jej negatywnego wpływu na zdrowie psychiczne, relacje i naszą produktywność?

Hiperłączność jako cyfrowy smog – czy wyobrażasz sobie życie bez niej?

Statystyki nie kłamią. Według badań, przeciętny użytkownik spędza na smartfonie ponad 3 godziny dziennie, a to jeszcze nie wszystko. Algorytmy mediów społecznościowych, które wydają się być naszymi cyfrowymi przyjaciółmi, w rzeczywistości są mistrzami w trzymaniu nas w pułapce. Wyobraź sobie, że każdorazowe przewinięcie feedu to jak wciągnięcie się w cyfrowy smog – mgłę pełną informacji, które często są nieważne, a jednak nas pochłaniają. Te algorytmy są stworzone tak, abyśmy zostali jak najdłużej, nieustannie szukając nowych bodźców, często bez sensu.

Push notifications, które bombardują nas z każdej strony, działają jak elektroniczna smoczek – choć na początku wydają się być niezbędne, z czasem stają się nieodłączną częścią naszej codzienności. Odpowiedzialne firmy technologiczne starają się na różne sposoby zatrzymać nas w tym cyfrowym labiryncie. Przykład? iPhone 12 z funkcją Screen Time, pozwalający ograniczyć czas korzystania z aplikacji, czy specjalne aplikacje blokujące dostęp do mediów społecznościowych na określony czas. Sama zaczęłam korzystać z takich narzędzi, bo po pewnym czasie zorientowałam się, że bez nich marnuję godziny na scrollowanie, które nic nie wnosi.

Coraz więcej ludzi zaczyna odczuwać, że ta wieczna łączność to jak cyfrowy smog – zatruwa nasze myśli, wywołuje stres i zaburza relacje. Wielu z nas, zamiast cieszyć się chwilą, ciągle myśli o tym, co może się wydarzyć, jeśli odłączymy się na chwilę. A przecież, odłączenie, tak jak powrót do natury, może być oddechem dla naszego umysłu. To właśnie ta świadomość i chęć odzyskania kontroli nad własnym życiem sprawia, że coraz więcej ludzi decyduje się na cyfrowy detoks.

Cyfrowe detoksy – od oddechu dla mózgu do nowego luksusu?

Przypominam sobie pierwszy weekend bez smartfona – w górach, w chatce w Bieszczadach. To była jak podróż do innego świata. W pierwszych godzinach odczuwaliśmy z żoną lekki niepokój, a potem stopniowo pojawiła się ulga i spokój. W końcu nie musiałem już sprawdzać powiadomień, nie martwiłem się, czy dostanę wiadomość od klienta. Oddech dla mózgu – tak to nazywam, bo nagle miałem czas na refleksję, na rozmowę z samym sobą, na cieszenie się naturą.

Coraz więcej firm organizuje specjalne retreaty detoksykacyjne od technologii, a rynek aplikacji do medytacji, takich jak Headspace czy Calm, rośnie w siłę. Wzrost popularności analogowych hobby, jak malowanie, gra na instrumentach czy rękodzieło, to nie przypadek. Ludzie zaczynają rozumieć, że świat cyfrowy, choć wygodny, ma swoje ciemne strony. FOMO, czyli strach przed tym, że czegoś nie widzimy, przestaje być motorem do życia. Zamiast tego, wybierają świadome ograniczanie dostępu do internetu, wyznaczając sobie czas na offline.

Osobiście, po kilku tygodniach od odłączenia się od internetu na weekend, poczułem się jakby odzyskał energię. To było jak powrót do podstawowego, naturalnego rytmu. I choć powrót do cyfrowej rzeczywistości był konieczny, to ta krótka przerwa uświadomiła mi, jak bardzo potrzebujemy równowagi. Czy odłączenie się od technologii stanie się luksusem tylko dla wybranych? Mam nadzieję, że nie. W końcu każdy z nas zasługuje na chwilę oddechu, na powrót do siebie, odłączenie się od cyfrowego smogu, który coraz bardziej zatruwa naszą codzienność.